ساکنین روستای بی نام
منتشر شده در : 29 اکتبر 16 | عکاس : یاسر خدیشیمهاجرت برای عده‌ای همیشه اختیاری نبوده و در بعضی موارد به‌ناچار شکل گرفته، ۲۲ خانوار از ۴۶ خانوار روستای پیر خوشاب دچار این اجبار شدند و ۱۱ ماه قبل برای پیدا کردن محلی که هم آب کشاورزی داشته باشد و هم فرزندانشان بتوانند خواندن و نوشتن یاد بگیرند روستای خود را رها کرده و از کوهای رودبار خود را به ۲ کیلومتری پلیس‌راه زهکلوت – رودبار رساندند و در نزدیکی جاده در محیطی باز کپرهای خود را علم کرده و یک روستای بدون نام را شکل دادن، روستای تازه متولد شده بعد از 11 ماه هنوز نام ندارد و ساکنین آن را به نام رییس گروه خود “کریم شهریاری” صدا میزنند.مهاجرین پیرخوشاب زمین های که خود میگویند در اختیار سازمان اتباع بیگانه است را به مساوات تقسیم کرده و به کشاورزی مشغول شدند و حالا آنها چشم انتظار کمک‌های دولت برای رسمی شدن این کوچ اجباری هستند
